Çatıdan havalandırma geçiş ünitesi, yapı standartlarının gereklerine uygun olarak üretilmiş en önemli yapı elemanıdır. Düzenlemesine yetkin bir yaklaşım, çatının bütünlüğünü (sıkılığını) garanti eder. Bu elemanın kurulum özelliklerini anlamak için, çıkış düğümlerinin türlerini ve işaretlerini tanımanız gerekecektir.
Geçiş montajı için gereksinimler
Standartların gerekliliklerine göre, havalandırma için çatıdan geçiş, mevcut kaplamanın sızdırmazlık seviyesini azaltmayacak ve nemin binaya girmesini önleyecek şekilde yapılır. Ayrıca yağışın doğal akışını engellememeli ve güvenilir ısı yalıtım korumasına sahip olmalıdır. Üst kısımda baca, nem girişinden koruyan özel bir vizör (deflektör) ile kapatılmıştır.
Cebri hava değişim sistemi ile, ünitenin yanına yağış ve nemden izole edilmesi gereken bir egzoz fanı monte edilmiştir. Ek olarak, elektrik ünitesinin güvenilir bir şekilde topraklanması gerekecektir. Tipik bir geçiş yolu ünitesi (UE) kurulurken, yapıyı yağıştan korumak ve nemin uzaklaştırılmasını kolaylaştırmak için ek elemanlar kullanılır. En rasyonel olanı, su akışına veya sırt boyunca müdahale etmeyen "yamaç boyunca" konumdur. İkinci yöntem, direnci azaltan ek elemanlar olmadan yapmayı mümkün kılar. Bir havalandırma ünitesi kurarken tipik bir hata, kapak levhalarının altına bir sızdırmazlık elemanı (ön apron) yerleştirmektir. Su, oluşan boşluğa akar, daha sonra çatı pastasına nüfuz eder ve tavan arasına sızar.
UP çeşitleri
Ücretsiz satışta, kare veya yuvarlak bir bölümde yapılmış hava kanalları için çatıdan geçiş düğümleri vardır. Özel bir montaj rondelasına sahiptirler, yapıyı güçlendirmek için sertleştiricilerle donatılmıştır. Bu tür modüller, evin inşaatı sırasında zemin levhasına sabitlenmiş betonarme destek camlarına monte edilmek üzere tasarlanmıştır. İkincisi, tasarımı UE'nin hemen hemen her diklikteki eğimlere monte edilmesini sağlayan yatay bir platforma sahiptir.
Tasarım özelliklerine göre, birkaç tür geçiş düğümü vardır:
- kondensat halkalı ve halkasız;
- valfsiz;
- manuel olarak çalıştırılan valf ile;
- elektrikle çalışan bir valf ile.
Sistem kapalıyken soğuk havanın erişimini engellemek için valflere ihtiyaç vardır.
Ek izolasyonlu havalandırma üniteleri üretilmektedir. Kanalın şekline göre, UP yuvarlak, kare veya düzdür (dikdörtgen).
İşaretleme ve sabitleme elemanları
Geçidin çeşitli unsurları aşağıdaki sisteme göre işaretlenmiştir:
- 01'den 10'a kadar dijital indeksli UP1 tanımı, valf ve kondansatör halkası olmayan ürünleri ifade eder (çapları farklıdır).
- 01'den 10'a kadar sayılarla harf indeksleri UP2, manuel olarak çalıştırılan valfli ve halkasız cihazları işaretler.
- 11'den 21'e kadar sayılarla UP2 tanımı, kondansatör halkalı valf mekanizmalarına atanır.
- UP3 adı, valf için özel bir platformla donatılmış elemanlara atanır.
"UPZ-21" tip tanımı, örneğin, elle kontrol için tasarlanmış ve bir yoğuşma tahliye halkasına sahip bir valf tertibatını ifade eder.
Kendi kendine kurulumun özellikleri
Havalandırma için çatıdan geçme modülleri seti, ahşap elemanlara, betonarme camlara bağlanmalarına izin veren donanım ve gömülü parçaları içerir. Isı yalıtım korumasının işlevi, bir cam elyaf tabakası ile kaplanmış mineral yün ile gerçekleştirilir. Bir emniyet valfli modülleri kurarken, bunun için özel olarak tasarlanmış branşman borusu dikkate alınır. Valf dizisi, boru şeklindeki elemanın alt kenarına bağlanmıştır. Üst flanşı, hava kanallarının veya boruların sabit bir konumunu sağlamaya hizmet eder. Tespit için verilen kelepçeler ve braketler kullanılır.
Geçidin düğümünü seçmeden önce, eğimli çatının eğim açısı ve ondan çatı sırtına olan mesafe dikkate alınır. Bir valf ve bir halka varlığı seçeneğine karar vermek de önemlidir. Bu seçeneklerin tümü, çalışma koşullarına bağlı olarak değişir. Örneğin, sistem zaten normal çalışıyorsa ve sürekli ayar gerektirmediğinde mekanik bir valf takmaya gerek yoktur.
UP aşağıdaki malzemelerden yapılmıştır:
- çeşitli sınıfların polimerleri;
- 0,5-0,8 mm kalınlığında paslanmaz çelik;
- siyah çelik 1.5-2 mm.
Kullanılan çatı kaplama malzemesinin tipine ve çıkış borusunun özelliklerine bağlı olarak belirli bir numune seçilir. İthal edilen üniteler yüksek kaliteli işçilikle öne çıksalar da her zaman yerel koşullara uymazlar. Bu nedenle, genellikle iç detaylara tercih edilir.
işleri yürütmek
UE'yi düzenlerken, çatı tipinde farklılık gösteren iki kurulum yöntemine dikkat çekilir - sert ve yumuşak. İlk durumda, yapısal birimler kiremit, arduvaz veya oluklu mukavvadan yapılmış bir çatıya monte edilir. Kurulumları için, etrafındaki yuvalar bir ısı yalıtım bileşiği ile doldurulmuş kare bir koltuk hazırlanır. Üzerine, ısı yalıtımını yanlışlıkla boru deliğine giren nemden koruyan bir flanş yapılır. Manşonun etrafına dört apron elemanı monte edilmiştir ve borunun çatı ile her yönden birleştiği alanları kaplar.
Yapısal bir elemanı monte ederken, önce eğim boyunca alt kısım, ardından yan kısımlar eklenir. Bunları sabitledikten sonra, yatay kısımları doğrudan çatı kaplamasının altına yerleştirilen apronun üst kısmı yerleştirilir. Yanlar ve alt parça çatı üzerine yerleştirilmiştir. Çoğu zaman, başka bir eleman (bağ) kullanılır - çatı kitinde sağlanan uzun bir oluk. Ancak çoğu zaman onsuz yapmak mümkündür; ihtiyacını netleştirmek için bir uzmana danışmak daha iyidir.
Önlük bitmiş bir parça olarak satılmaktadır, ancak istenirse kendiniz yapmak kolaydır. Bunun için 0,5 mm kalınlığında galvanizli sac uygundur. İstenilen şekli vermek zor olacağından daha kalın iş parçaları kullanılmaz.
Yumuşak çatılar için tasarlanan yapılar, havalandırma kanalı bileşenlerinin montajına ilişkin genel prosedürde farklılık gösterir. Böyle bir kaplamaya sahip çatılardaki eğimler, kural olarak, 12º veya daha fazla eğimle yapılır, bu da istenen numunenin büyük bir özenle alınmasını gerekli kılar. UE'yi yumuşak bir kaplamaya sahip eğimli bir çatıya yerleştirme prosedürü, en uygun kurulum seçeneğini seçmenize olanak tanıyan önceden hesaplanır.
