Hava kanalları için yangın geciktirici kaplama montajı

Hava kanallarının yangından korunması, modern havalandırma sistemlerinin kurulumunda kullanılan tasarım çözümlerinin zorunlu bir bileşenidir. Yangına dayanıklılığı arttırılmış malzemelerin kullanılması, bir yangında yanmanın yayılma olasılığını önemli ölçüde azaltır. Yangın geciktiriciler iç piyasada özel mastikler, vernikler ve ayrıca özel boyalar ile sunulmaktadır. Havalandırmanın yangından korunması için bazalt ve diğer bileşenler temelinde yapılan çitler de kullanılır.

Havalandırma ve duman tahliye sistemleri için gereklilikler

Hava kanallarının yangından korunması için yangın güvenliği gereksinimleri listesi SP7.13130.2013 kurallarında bulunabilir. Havalandırma sistemlerini düzenlerken, yangın geciktiricilerin yanıcılığının parametreleri ve bunların nesne kategorisine uygunluğu dikkate alınır: konut binası, endüstriyel tesisler vb.

Ayrıca, aşağıdaki noktalar dikkate alınır:

• hava kanallarının malzemesinin yangına dayanıklılık sınırı;
• iklim faktörleri (özellikle sıcaklık);
• hizmet verilen tesisler için gereksinimler.

Havalandırma kanallarının ve hava kanallarının mevcut standartlara göre yangından korunması, duvar panelleri için aynı göstergeden daha az olmayan yangına dayanıklı malzemelere eşittir.

Yüksek binalar için ekipman seçerken, "A" sınıfı yanıcılık özelliklerine sahip yalıtım ve koruyucu plakaların kullanılmasına izin verilir. Yangın bölmelerinde "B" (zor alevlenir) kategorisindeki malzemelerin kullanılmasına izin verilir. Kaçış yollarından ve çatının yapısal elemanlarından geçmeyen hava kanalları için B1 sınıfı kaplamalar kabul edilebilir.

Hava kanallarının yangından korunması için malzeme seçimi kuralları

Hava kanallarının yangın geciktirici kaplaması, modern yapılar ve malzemeler için standartlar tarafından belirlenen yangın güvenliği seviyelerine uygunluğu dikkate alınarak seçilir. Bu durumda duman tahliye sistemlerinin (evsel veya endüstriyel) çalışma koşulları dikkate alınmalıdır. Herhangi bir malzemenin yangından korunma indeksini belirtmek için, EI sembolü ve ardından yangın direncine karşılık gelen bir sayı (15-150 içinde) kullanılır.

SNiP uyarınca aşağıdaki standart işaretler benimsenmiştir:

• EI 150 - "geçiş" veya transit hava kanalları için amaçlanan malzemeler;
• EI 45 - dikey çıkış yapıları için kaplamalar ve çitler;
• EI 30 - yangın bloğu içerisinde kullanılan koruma elemanları.

Hava kanallarının ısı yalıtımı için iyi ses geçirmezlik özelliklerine sahip titreşime dayanıklı malzemelerin seçilmesi önerilir.

Mevcut ısı yalıtkanlarının çeşitleri ve özellikleri

Cebri havalandırma sistemlerinde bulunan havalandırma kanallarının yangından korunması, aşağıdaki özel malzemelerle temsil edilir:

• yanmaz yalıtım;
• bazalt bazlı lifli yapılar;
• ince tabaka ve kalın tabaka çitler;
• kombine tipin elemanları.

İlk pozisyon, mineral yün veya vermikülit paspasların yanı sıra uygun bir şekle sahip bazalt bloklarla temsil edilir.Bu malzemeleri hava kanallarına monte etmek için kendinden kılavuzlu vidalar veya çelik tel gibi ayrı bağlantı elemanları kullanılır.

Bazalt bazlı yangından korunma

Bazalt fiber yapılar, titreşimlere ve agresif ortamlara karşı dirençleri ile kullanıcıları cezbeder. Ayrıca insanlar için tamamen güvenlidirler, hafiftirler, çekmezler ve düşük nem geçirgenliğine sahiptirler. Bu kaplamalar korunan yüzeylere püskürtülerek uygulanır.

Orijinal bazalt yapıların temelinde, sıvı kaplamalara ek olarak, paspaslar ve kurulumu kolay rulo kanvaslar elde edilir. Dış koruma elemanları, hava kanalları ve kanalların (E1) yüzeylerinin yangına dayanıklılığını arttırır. Uygulanan tabakanın kalınlığındaki artışla bu gösterge artar ve belirli koşullar altında 150 birime ulaşabilir.

Kalın katmanlı yapılar

Kalın katmanlı yangından korunma unsurları aşağıdaki türleri içerir:

• çeşitli sıva türleri;
• özel fosfat macunları;
• özel mastikler;
• asbest ve mineral lifler.

Bu malzemeler esas alınarak hazırlanan sıvı karışımlar, yüzeylere önceden sabitlenmiş metal bir ağ üzerine 1 cm'ye kadar bir tabaka halinde uygulanır. Aynı zamanda, sıcaklık ve nemdeki keskin değişikliklerle malzemelerin olası deformasyonu ve çatlaması da dikkate alınmalıdır. Ek olarak, yoğun kalın katman koruması kullanıldığında, tüm havayı tüketen yapı biraz daha ağırlaşır ve bu da kurulum sırasında ek bağlantı elemanları ve ara parçalar kullanılmasını gerekli kılar. Duvar ile kanal arasındaki boşluk çok küçük olduğunda bunu yapmak çok zor olacaktır.

Kombine ve ince katman koruma türleri

Kombine tip hava kanallarının yangın yalıtımının düzenlenmesi için, bazalt tabanlı çeşitli sınıflardaki mastikler ve rulo bileşimleri kullanılır. Koruyucu işlem sürecinde, malzeme önce önceden hazırlanmış bir yapışkan tabana uygulanır ve daha sonra bir folyo kılıf ile kaplanır. İnce katmanlı yangın koruması, organik (su) bazında hazırlanan çeşitli boyaların yanı sıra emaye ve verniklerdir.

Ortam sıcaklığı yükseldiğinde, listelenen bileşimlerde iyi ısı yalıtım özelliklerine sahip özel bir karbonlu katman oluşur. Sıvı boyaların faydaları şunlardır:

• dayanıklılık;
• uygulama kolaylığı ve düşük ağırlık;
• estetik;
• karlılık.

Boyaların yardımıyla havalandırma yapılarının en erişilemeyen yerlerini işlemek mümkündür. Aynı zamanda, renklendirici malzemeler yangına dayanıklılık açısından diğer koruyucu kaplama örneklerinden daha düşüktür. Bu ürünlerin bir diğer önemli dezavantajı, nispeten yüksek maliyetleridir.

Yangından korunma kurulum prosedürü

Yangından korunma düzenleme prosedürü, kullanılan malzeme tipine (döşemeler, bazalt yün veya sıvı mastik) göre belirlenir. Örneğin bazalt elyaf paspaslar, özel bağlantı elemanları kullanılarak yapıştırıcı ile borulara tutturulur. Bu durumda, gerçekleştirilen işlemlerin sırası şöyle görünür:

1. Korunan yüzeyler yağ ve kir kalıntılarından iyice temizlenir, bir solvent ile yağdan arındırılır.
2. Montajların hazırlanmasına geçin. Bunun için, hava kanalı gövdesine yumuşak çelik tel parçaları kaynatılır ve bu sayede yangına dayanıklı sac eklenir.
3. Koruyucu malzeme, boruların çapına karşılık gelen boyutta boşluklar halinde kesilir. Koruyucu kutunun tabanını (alt düzlemi) donatmak için bütün bir tabaka alınır. Kenarlar ve kapak, derzlerin tasarımı için (10 cm'ye kadar) küçük bir kenar boşluğu ile boru çapına kesilir.
4. Plakaların ve hava çıkış borusunun yüzeyleri önceden hazırlanmış bir yapıştırıcı ile işlenir.
5. Koruyucu malzemeler dışarıda bir folyo tabakası ile uygulanır ve daha sonra standart donanım veya tel ile sabitlenir.

Koruyucu malzeme sıvı kıvamda ise, püskürtme tabancasından püskürtülerek veya özel rulolar kullanılarak işlem görmüş yüzeylere uygulanır. En basit durumda, bu amaçlar için sıradan fırçalar kullanılır. Yapıştırma ve boyama işlemlerinin sonunda, işlenmiş yapının koruyucu bileşim tamamen kuruyana kadar oturmasına izin verilir. Ancak bundan sonra havalandırma ünitesinin tam çalışmasına izin verilir.

Yapıştırma yöntemine ek olarak, başka yöntemler de vardır, ancak en yaygın olanı mekanik seçeneklerdir. Bunlar arasında özel bantlama bantlarının kullanılması ve kaynaklı pim veya iğnelerle tutturma öne çıkmaktadır. Bunları kullanırken, kalitesi çalışmalarının güvenilirliğini belirleyen hava kanalı montajlarının yangından korunmasına özel önem verilir.

Tipik hatalar

Koruyucu önlemler alırken aşağıdaki noktaları dikkate almak önemlidir:

• Bazalt şeritlerin birleştirilebileceği alanlarda üst üste binmesine izin verilmez.
• Yangın geciktirici malzemeyi çevreleyen yapıların elemanları ile birleştirirken aynı hata yapılmamalıdır.
• Kanal bağlantılarının braketleri, askıları ve diğer bileşenleri yangın koruması olmadan bırakılmamalıdır.

Hava kanallarını koruma yöntemlerinin mevcut standartların gerekliliklerine uymamasıyla ortaya çıkan hatalardan kaçınmak gerekir.