Evde doğru mikro iklimi oluşturmak için, onu bir hava sirkülasyon sistemi ile donatmanız gerekir. Verimli çalışmasını sağlamak için, kümesten havayı uzaklaştıran borunun uzunluk ve çapının doğru hesaplanması gerekir. Hesaplamalar, evde ne tür bir havalandırma sisteminin kurulu olduğuna bağlı olarak farklı yöntemler kullanılarak yapılır.
Çatının üzerindeki borunun yanlış yüksekliği, evde oksijen eksikliğinin oluşmasına ve izin verilen nemin aşılmasına katkıda bulunur. Davlumbaz tasarımında bir hata yapılmışsa, duvarlarda ve mobilyalarda kurum ve mantar görünecek ve pencereler sürekli terle kaplanacaktır.
Havalandırma hesabı
Havalandırma genellikle yuvarlak veya kare havalandırma kanallarından oluşur. Havayı çıkarmak için özel cihazlar kullanılmıyorsa, en iyi seçenek yuvarlak hava kanalları kurmak olacaktır. Kare olanlarla karşılaştırıldığında, daha yüksek mukavemet, sıkılık ve daha iyi aerodinamik performans ile ayırt edilirler. Oda cebri havalandırma ile donatılmışsa, bu durumda kare borular kurabilirsiniz.
İçeri giren havanın hacmi
Kural olarak, konut binaları doğal hava sirkülasyonu ile donatılmıştır. Dış hava bir pencereden veya özel bir valften sağlanabilir. Çıkış, havalandırma kanalından gerçekleşir. Bir duvarın içine yerleştirilebilir veya bir uzantı olarak tasarlanabilir. Dış duvarda havalandırma kanalı donatılamaz, çünkü bu durumda yüzeyde yapıya zarar verecek yoğuşma oluşabilir. Ayrıca soğutma nedeniyle hava hareketinin hızı düşebilir.
Konut binalarındaki havalandırma borularının değerleri, SNiP tarafından düzenlenen belirlenmiş gerekliliklere göre belirlenir. Havalandırma sisteminin kalitesini yansıtan değişim sıklığı önemsiz değildir. Bu nedenle, odaya akan havanın hacmi aşağıdaki değerlere sahip olmalıdır:
- bir konut binasında - metrekare başına saatte 3 m³. Ayrıca, bu gösterge odada kaç kişinin bulunduğuna bağlı değildir. Sıhhi standartlar, binada geçici olarak kalan insanlar için saatte 20 m³ temiz havanın yeterli olduğunu ve daimi sakinlerin 60 m³'ye ihtiyaç duyduğunu belirler;
- yardımcı bir binada (örneğin bir garajda) - saatte en az 180 m³ hava.
Havalandırma borularının çapını hesaplamak için, zorunlu cihazlar olmadan sadece doğal hava girişinin mevcut olduğu bir sistem kullanılır. En basit hesaplama yöntemi, odanın alanının havalandırma kanalının açıklığının enine kesitine oranıdır.
Metrekare başına bir yaşam alanı için, kanal kesitinin 5,4 m²'si ve bir hizmet odası için - 17,6 m² gereklidir. 15 m² çapında yeterli hava sirkülasyonu sağlanamayacaktır. Daha doğru rakamlar elde etmek için karmaşık hesaplamalar kullanılmalıdır.
boru uzunluğu
Binadaki tüm kanallar, havanın borudan sokağa çıktığı havalandırma borusuna bağlanır.
Bu borunun yüksekliğini hesaplamak için çapını bilmeniz ve özel bir tablonuz olması gerekir. Tablolardaki hücreler, kanal kesitlerinin değerlerini içerir ve sol sütun, boruların genişliğini gösterir. Üst satır, borunun belirli bir çap için milimetre cinsinden ne kadar yüksek olması gerektiğini gösterir.
Aşağıdaki SNiP normlarını dikkate almak gerekir:
- Baca ve havalandırma boruları yanlarına yerleştirildiğinde yükseklikleri aynı olmalıdır. Bu gerekliliğe uyulmadığı takdirde, ısıtma ünitesinden çıkan duman odaya girebilir.
- Hava kanalı mahyadan 1,5 m'den fazla değilse, yüksekliği 0,5 m'yi geçmemelidir, boru mahyadan 1,5-3 m mesafede ise, altına yerleştirilmemelidir.
- Çatı düz ise, boru en az yarım metre olmalıdır.
Bir havalandırma borusu seçerken ve yerini belirlerken, yeterli rüzgar direncine sahip olması gerektiği unutulmamalıdır. Bu nedenle, boru 10 noktalı bir fırtınaya dayanmalıdır ve bunun için ağırlığı 1 metrekare yüzey başına yaklaşık 50 kg olmalıdır. Resim, çatı üzerindeki havalandırma borusunun yüksekliğinin nasıl hesaplandığını göstermektedir.
Doğal havalandırmayı belirlemek için özel programlar da kullanabilirsiniz. Bu durumda, hesaplama işlemi büyük ölçüde kolaylaştırılmıştır. Bunu yapmak için, sırasıyla oturma veya hizmet odasına sağlanan optimum hava miktarını belirlemek gerekir. Program ayrıca aşağıdaki verileri de belirler:
- ortalama dış ve iç sıcaklık;
- hava borusunun şekli;
- kanal içindeki duvarların pürüzlülük derecesi;
- hava hareket ettiğinde oluşan direnç.
Sonuç olarak program, verilen koşullar altında optimum hava hareketini sağlamak için havalandırma borusunun ne kadar uzun olması gerektiğini belirler.
Kanal değerlerini hesaplarken, hareket halindeki hava akımlarında direnç göstergelerini dikkate almak gerekir. Direnç, ağlar, ızgaralar ve diğer yapısal detaylardan etkilenir.
Boru çapı
Hava değişim frekansına göre havalandırma borularının değerlerini hesaplamak için SNiP tablosu kullanılır. Hava değişim hızı, odadaki havanın bir saatte kaç kez değiştiğini belirleyen bir gösterge olarak anlaşılır. Havalandırma borusunun çapını hesaplamadan önce aşağıdakileri yapmanız gerekir:
- Mevcut odaların her birinin hacmini hesaplayın.
- Normal sirkülasyon için gerekli hava hacmini belirleyin. Bunun için şu formül kullanılır:
Yukarıdaki formül kullanılarak hacim her oda için ayrı ayrı hesaplanır.
- Kural olarak, tesisler için egzoz veya içeri akışın tayınlanması kullanılır. Bazen odalarda sadece hava akışını değil, aynı zamanda etkili çıkışını da düzenlemek gerekir.
- Hesaplama yaparken L değerinin yukarı yuvarlanması gerektiğini unutmayın. Yuvarlamadan sonra, elde edilen değer 5'e bölünebilmelidir.
- Tüm konut alanı için gerekli hava hacmi belirlendikten sonra boru çapını hesaplamak için özel bir diyagram kullanılır. Bu durumda, merkezi havalandırma borusunda hızın 5 m / s'den ve dallarında - 3 m / s'den fazla olmaması gerektiğini bilmelisiniz.
Hava kanalları için SNiP gereksinimleri
SNiP gereksinimleri, baca ve havalandırma borularının kontrol edilmesini ve temizlenmesini sağlar:
- ısıtma mevsiminin başlangıcından önce;
- en az 3 ayda bir (birleşik ve tuğla kanallar için);
- en az 12 ayda bir (asbestli çimento kanalları ve bacaları ile çömlek boruları ve ısıya dayanıklı betondan yapılmış borular için).
Havalandırma kanallarının ve bacaların ilk kontrolü sırasında yapıldıkları malzemeler, kanallarda tıkanıklık olup olmadığı, ayrı duman ve havalandırma kanallarının olup olmadığı kontrol edilir. SNiP normları, atık yanma ürünlerinin havalandırma kanalından çekilmesini kategorik olarak yasaklar.
Ev sahibi, havalandırma kanallarını ancak brifingi geçtikten sonra ve tamamlanmış brifinge ilişkin ilgili belgeyle temizleme hakkına sahiptir. Bir havalandırma borusu inşaatına başlarken, mal sahibi, evin sahibi olan işletme kuruluşunu bilgilendirmekle yükümlüdür. İşin bitiminde aynı kuruluş tarafından kontrol edilerek kanalın işletilmesine izin verilmelidir.
Nem seviyelerini kontrol etmenizi sağlayan ve en iyi yaşam koşullarını sağlayan bir kalite sistemi oluşturmak, uygulanabilir bir iştir. Bunu yapmak için, havalandırma borusunun parametrelerini doğru bir şekilde hesaplamanız yeterlidir.
