Üzerine inşa edilen binanın dayanıklılığı doğrudan destek sisteminin seçimine ve doğru düzenlenmesine bağlıdır. Özel sektörde, hemen hemen tüm alanlarda fore bir temelin en iyi seçenek olabileceği en zor koşullarda inşaat bazen gereklidir. Bu tür yapılara haklı olarak evrensel denilebilir, çünkü hemen hemen her toprak ve kabartmaya uygulanabilirler. Kuşkusuz avantaj, sıkılmış sütunlu temellerin özel ekipman kullanmadan elle inşa edilebilmesidir.
Sıkılmış temelin özellikleri ve yapısı
Dolgu temeli, kazık destek sistemlerinin çeşitlerinden biridir. Fark, desteklerin doğrudan şantiyede veya daha doğrusu zeminde yapılması gerçeğinde yatmaktadır. Bu tür üsleri düzenleme teknolojisi oldukça basittir. Önce bir kuyu yapılır, ardından içine beton dökülür.
Destek cihazı:
- Substrat. Drenaj ve toprak titreşimlerinin telafisi için deliğin dibine dökülür. Kum, kırma taş veya çakıl kullanılır.
- Kalıp. Kuyu duvarlarını kırılmaya karşı korumak ve betonu agresif reaktiflerle temastan korumak için yapılır. Plastik, çelik ve asbestli çimento borular, selefon ve çatı kaplama malzemesi kullanılabilir.
- Çelik çerçeve. Desteğe hafif bir esneklik ve sağlamlık, bükülme ve bükülmeye karşı direnç kazandırmaya hizmet eder. Boru çapına bağlı olarak 10-16 mm donatıdan üçgen prizma şeklinde yapılır. Takviyenin üst kısmı, genel koşum takımına sabitlemek için kullanılır.
- Somut. Donmaya ve neme dayanıklı, yüksek mukavemetli kaliteler kullanılmaktadır.
Temelin fore kazıklara döşenmesi için ön koşul, toprağın donma seviyesinden 15-20 cm daha yüksek bir derinliğe indirilmesidir.
Uygulama alanı
Fore destek sistemlerinin uygulama kapsamı pratik olarak sınırsızdır. Kural olarak, klasik şerit ve levha monolitik temellerin düzenlenmesinin imkansız olduğu veya ekonomik olarak pratik olmadığı yerlere kurulurlar.
Kurulum endikasyonları aşağıdaki gibi olabilir:
- Sıkışık koşullar. İnşaat sahasının sınırlı alanı, kazık ve kazı parçaları temin etme imkanının olmaması.
- Yeraltı iletişiminin varlığı. Çoğu durumda, kanalizasyon veya su besleme hattını değiştirmek teknik olarak imkansızdır veya çok pahalıdır.
- Yüksek yeraltı suyu tablası. Bu tür yerlerde, bulanıklıktan dolayı gözlerini kısabileceklerinden ağır levhalar döşenmemelidir.
- Kararsız ve heterojen topraklar. Bu tür alanlarda, yüksek malzeme tüketimi nedeniyle derine gömülü temeller yapmak kârsızdır.
- Engebeli arazi. Kendi kendine yapılan kazıkların montajı, emek yoğun kazı çalışmaları yapmamanızı sağlar. Desteklerin boyutlarını değiştirerek, alandaki yükseklik farklarını telafi etmek mümkündür.
- Mühendislik kısıtlamaları. Daha önce sökülmüş yapıların kurtarılamaz parçalarını kesmek.
Özel inşaatlarda, çerçeve ve ahşap evlerin, hamamların, hangarların, terasların, yaz mutfaklarının yapımı sırasında kendi elleriyle fore kazıklar kurulur. Kapı ve çit destekleri için bu tür temeller yaparlar.
Lehte ve aleyhte olanlar
Sahipleri mesleki becerilere sahip değilse ve işe alınan işgücü ve ekipmanı çekmek için yeterli kaynağa sahip değilse yapılar özel inşaatta çok popülerdir.
Sıkılmış teknolojinin aşağıdaki avantajları vardır:
- sahadaki toprağın yoğunluğu, nemi ve asitliği açısından çok yönlülük;
- destek oluşturmanın basitliği, acemi geliştiricilerin bile kolayca idare edebileceği;
- uygun malzeme ve gerekli ekipman maliyeti;
- büyük bir bina için bile bir kazık alanının üretimi için kısa terimler;
- işi aşamalar halinde yürütme, çözümü karıştırma ve havayı dinlendirmek veya eski haline getirmek için gerekli aralıklarla destekleri takma yeteneği.
Tasarımların eksileri:
- vidalı ve betonarme fabrika muadillerinden önemli ölçüde daha düşük olan sınırlı mukavemet;
- bodrum düzenleme imkanının olmaması;
- zeminin yüksek kaliteli ve pahalı ısı yalıtımı ihtiyacı;
- çemberleme veya ızgara düzenlemesi gereklidir.
Fore temeller, düşük katlı inşaat için güvenilir ve bütçe bir seçenektir.
Fore kazıklarda temel çeşitleri
Bir kazık temeli dikmek için teknoloji seçimi, binanın ağırlığına ve toprak tipine göre belirlenir. Ayrıca siteyi sel, eriyik ve yağmur suyuyla su basması olasılığı da dikkate alınır.
Fore kazıklarda bu tür temeller vardır:
- Bir ızgara ile. Bu eleman, ek stabilite elde ettikleri için destekleri tek bir sisteme bağlamak için tasarlanmıştır. Izgara, üzerine döşeme tahtalarının ve duvarların döşendiği kirişler için bir destek görevi görür. Bu tasarım, dengesiz ve kabaran topraklarda ve ayrıca sel riski olan alanlarda inşaat yaparken kullanılır. Kaldırma derecesine bağlı olarak, ızgaranın yerden 5-20 cm yukarıda olduğu anlaşılır, gerekirse boşluk artar, ancak bu, desteklerin çapında bir artışa veya kurulum adımında bir azalmaya neden olur. ek maliyet anlamına gelir.
- Şerit temeli. Bu seçenek, tuğla veya betonarme bloklardan yapılmış büyük yapıların inşası sırasında seçilir. Desteklerin montajından sonra bant dökülür ve 30-50 cm derinliğe kadar zemine iner Bu çözüm sayesinde, yükün bir kısmı desteklerden çıkarılır ve kendileri tutturma, tutturma işlevlerini yerine getirirler. donduğunda yerdeki bina. Kombine bir sistem seçerken, toprağın bileşimi hakkında doğru verilere sahip olmak gerekir. Düzenlemesi yalnızca kabarmaya maruz kalmayan kararlı topraklarda gerçekleştirilebilir.
Destek sayısının, montaj yerlerinin ve parçalar arasındaki aralığın hesaplanması, toprağın taşıma kapasitesini ve iyileştirildikten sonra binanın ağırlığını belirledikten sonra gerçekleştirilir. Köşelere, duvar altlarına ve tabanda artan yükün olacağı yerlere kazıkların yerleştirilmesi tavsiye edilir.
Kuyu delme özellikleri
Temel kazıklarının altında kendin yap sondajı oldukça zahmetli bir süreçtir. Enerjiden tasarruf etmek için, bu işi büyük ölçüde basitleştirecek ve hızlandıracak bir motorlu matkap kiralamak daha iyidir.
Matkaba ek olarak, aşağıdaki araçlara ihtiyacınız olacak:
- rulet;
- kürek;
- seviye;
- pusula;
- çözeltiyi karıştırmak için karıştırıcı;
- balta;
- kaynak makinesi;
- Bulgarca;
- derin vibratör;
- boya fırçası;
- tel bağlamak için cihaz.
Sıkılmış temellerin düzenlenmesi için genel düzenleyici gereklilikler SNiP 3.02.01-87 ve 2.02.03-85, SP 24.13330.2011'de belirtilmiştir.
Kemer tipi bir destek sistemi yapmak için adım adım talimatlar:
- Ana noktalara ve yapılara odaklanarak binanın yerini belirleyin.
- İnşaat sahasındaki bitki örtüsünü ve döküntüleri temizleyin.
- İşaretlemeleri kazık ve ip kullanarak gerçekleştirin, doğru boyutu ve projeye uygunluğunu kontrol edin.
- Binanın çevresine ve iç duvarların hatları boyunca bir hendek kazın. Derinlik, dolgu dikkate alınarak hesaplanır.
- Desteklerin yerini ana hatlarıyla belirtin. Orada delikler açın. Düşeyin doğru bir şekilde korunması gerekir, aksi takdirde kolon stabil olmaz.
- Kalıbı kuyuya indirin. Çatı malzemesi, büküldükten sonra elastik bir bant veya yumuşak tel ile birlikte çekilen en uygunudur.
- Deliklere 10 cm kum ve ardından 10 cm kırma taş dökün. Malzemeyi sıkıştırın ve düzleştirin.
- Bir takviye kafesi yapın. Çerçeve, örgü tel ile çerçevelere tutturulmuş üçgen kesitten yapılmıştır. Çerçeveyi tam olarak merkeze sabitleyerek kalıba indirin. Gerekirse, üzerine bir ızgara ile sabitlemek için bir kafa sabitleyin.
- Bir hendekte bir kalıp yapın, drenajla doldurun, takviye koyun ve desteklerin çerçevesine bağlayın.
Geriye kalan tek şey, kalıbın kenarı boyunca betonu karıştırıp dökmek. Dinlenme durumunda, yapı en az 28 gün ayakta kalmalıdır, bundan sonra inşaata devam edebilirsiniz.
