Vidalı kazık kullanılarak yapılan temeller, özel evlerin ve köprü yapılarının yapımında, çardak ve sera gibi küçük boyutlu yapıların yapımında kullanılmaktadır. Altındaki toprağı sıkıştıran kanatlı elemanlar, tabanın daha güçlü olmasına katkıda bulunur. Yapının dayanıklı olması için hazırlık çalışmalarının ve vida kazıklarının hesaplanmasının doğru bir şekilde yapılması gerekir.
Toprak özelliklerinin incelenmesi
Vida kazıklarının sayısını hesaplamak için, inşaat işinin planlandığı zemin türünü belirlemeniz gerekir. Gücünü öğrenmek için, tabanın yerleştirileceğinden yarım metre daha derine manuel olarak delinebilirsiniz. Kazık temelin hesaplanması, binanın mukavemetini etkileyen özelliklerin ve katsayıların bilinmesini gerektirir. Şunları öğrenmeniz gerekiyor:
- Toprak tipi: tınlı, kumlu tınlı, kumlu toprak vb.
- Toprak parçacıklarının boşluklara oranını gösteren katsayı.
- Tutarlılık türü ve karşılık gelen mukavemet katsayısı. Killi topraklar için, biri kazık uzunluğu boyunca alanı, diğeri tabanını karakterize eden 2 değer kullanılır. Toprak sert, yarı sert veya plastik (kolayca veya sıkıca yoğrulur) olabilir.
Toprağın türünü belirlemek için, ekteki bilgileri “Topraklar” devlet standardına kullanmanız gerekir. Sınıflandırma". Bu belge temel alınacak özellikleri sağlar. Ayrıca belirli bir bileşim ve kıvama sahip zeminlerin dayanım değerlerini veren tablolara da ihtiyacınız var. Katsayı, toprağın sertliğine ve bileşimine bağlıdır. Kazık uzunluğu boyunca killi topraklar için gösterge göz önüne alındığında, şunu görebilirsiniz: derinlik ne kadar büyükse, değer de o kadar yüksek olur. Zaten küçük olan ince kumlu toprakların mukavemeti nem ile azalır.
Tozlu toprakta bir ev inşa edemezsiniz: kaba kumla değiştirmeniz veya daha uygun bir yer seçmeniz gerekir.
Kazık temel yüklerinin toplanması
Bir kazık-vidalı temel hesaplanırken, üzerine etki eden yüklerin toplamını kütle birimlerinde bulmak gerekir (büyük binalar için bunlar tonlardır). Sürekli ve geçici olarak ayrılabilirler. Son kategori şunları içerir:
- Uzun süreli - dolgulu, geçici çitleri olan sabit ekipman.
- Kısa vadeli - iklim faktörleri (kar vb.), mobil ekipman, ulaşım, canlıların etkileri.
- Spesifik - yangınların, patlamaların, temelin zarar görmesi (toprağın iç yapısını etkileyen), sismik faktör. Değerleri negatif olabilir.
Temel üzerindeki toplam yükün hesaplanması, verilen tüm kategoriler için yüklerin değerlerinin basitçe toplanmasıyla gerçekleştirilir. Sabit etkilerin miktarını bulmak için inşaat işlerine harcanan malzemelerin oranını belirlemeniz gerekir. Gerekli bilgiler tedarikçileri tarafından sağlanabilir. Malzemeyi, kalınlığını ve yapı tipini bilerek parametrenin tablo değerini kullanabilirsiniz. Betonarme, metrekare başına en büyük özgül ağırlığa sahiptir. Bu, duvar yapıları ve zeminler için geçerlidir. Çatının ağırlığı dikkate alınmalıdır.
Kazık ve temellerin hesaplanması kendi ellerinizle yapıldığında, yük göstergesinin güvenilirlik faktörü ile çarpılarak standart bir parametre olarak belirlendiğini dikkate almanız gerekir. yf... İkinci değer, inşaat malzemesine ve yoğunluğuna bağlıdır ve genellikle 1.05-1.3 aralığındadır.
Örneğin, çevre P ahşap bir evin iç ve dış duvarları 50 m, yükseklik h - 5 m ve hammaddelerin spesifik göstergesi - 70 kg / m2. Daha sonra yük formülle hesaplanacaktır. P * h * özgül ağırlık = 50 m * 5 m * 70 kg / m² = 17500 kg = 17,5 ton. Çatı ve zeminler için benzer göstergeler hesaplanır. İlk durumda, malzemenin özgül ağırlığı alanla çarpılır. İkincisinde, bir faktör daha eklenir - örtüşen öğelerin sayısı. Bu üç değer - yapıları, çatıları ve döşemeleri çerçevelemek için - toplanır. Güvenlik faktörü ile çarpılan sonuç (ahşaptan yapılmış bir bina için 1.1'dir), sabit yük değeri olacaktır.
Tasarım aşamasında, zeminlerde hareket eden toplam mobilya, ekipman ve canlı kütlesini doğru bir şekilde bilmek mümkün olmadığından, hesaplamalar için standartlarda kabul edilen metrekare başına eşit olarak dağıtılmış bir yük göstergesini kullanırlar (nokta). Konutlarda değeri 150 kg/m² olarak kabul edilmektedir. Hesaplama formülü şöyle görünür: S * Pt * nnerede n - kullanılan kat sayısı.
Ayrıca inşaat sırasında bu bölgenin özelliği olan bina üzerindeki kar yükü de dikkate alınır. ETR'nin orta kısmında hesaplanan gösterge 180 kgf / m²'ye eşit olarak kabul edilir. Bazı yerlerde bu sayı çok daha yüksektir - bazı Sibirya bölgelerinde 400 kgf / m²'ye ulaşabilir. Kar bölgeleri haritasına bakarak istenilen değeri öğrenebilirsiniz. Yük formülü üç faktörden oluşur: çatı alanı, tasarım değeri ve eğim faktörü. 30-45 derecelik bir eğime sahip en tipik kaplamalar için son parametre 0,7'ye eşit olarak kabul edilir.
Rüzgar yükü faktörü genellikle negatif bir sayı olarak ifade edilir (bu, toplam ağırlıkta bir azalma anlamına gelir). Bu nedenle, büyük yapılar inşa edilirken genellikle ihmal edilir. Küçük yelken yapıları için, aksine, çok önemlidir, çünkü yapımları sırasında çekme ve diğer eylemlerin kazıklar üzerindeki etkisini hayal etmek gerekir. Rüzgar basıncını aşağıdaki formüle göre belirleyin: W = 0.7 * k (z) * c * gnerede k(z) - yükseklik katsayısı z (arazi türleri için tabloda bulunur), itibaren - aerodinamik indeks (çatının eğimine ve rüzgarın daha sık estiği yere bağlıdır - alınlığa veya eğime), g - 1.4'e eşit güvenlik faktörü. Toplam çatı yükünü hesaplamak için elde edilen sayı W çatı alanı ile çarpın.
Izgara boyutları ve takviyesi
Kazık temeli için kazık sayısını hesaplamadan önce, ızgaranın hangi boyutlara sahip olacağını bulmanız gerekir. SNiP 52-01'e göre, kazık gömme derinliği, takviye ankrajının boyutlarına uygun olmalıdır. Böylece, ızgara hesaplanırken, kurulacak takviye elemanlarının serbest bırakılmasının gömülme seviyesine göre en küçük yükseklik seçilir. Alçak binalarda standart bir gösterge olarak 30-40 cm'lik bir değer kullanılır, ancak çoğu zaman bir yönde veya diğerinde sapmalar bulabilirsiniz.
Yükseklik göstergesi birkaç faktörden etkilenir:
- binanın kütlesi - yerdeki yük seviyesini belirler;
- temel malzemesi ve düzenlemesi, kazık döşeme yöntemi;
- bölgeye ve iklime bağlı olarak toprağın özellikleri.
Zorlu topraklarda veya belirli iklimlerde çalışmanız gerekiyorsa, yukarıdaki faktörlerin tümü dikkate alınır. Genel olarak, kiremitli parçanın yüksekliğinin eşit olduğu kabul edilir. H + 25 cm, nerede H - ızgaradaki kazık elemanının montaj derinliği. Hesaplamalar yapılırken SNiP normları dikkate alınır.
Ortaya çıkan gerilmelerin tahmin edilebilirliği nedeniyle, ızgara takviyesinin hesaplanması, şerit temeller durumunda olduğu kadar zor değildir. Bu durumdaki avantaj, özellikle dengesiz topraklar (dökme, bataklık vb.) için önemli olan, bu gibi durumlarda maliyetleri birkaç kat azaltan kazıkların güvenilir taşıma nitelikleridir. Donatı yapılandırması, esnemeyi telafi etmeye yardımcı olur. Çelik çubuklardan ve çubuklardan düzenlenmelidir. İlki periyodik bir bölüme sahiptir, ikincisi pürüzsüzdür.
Çatlakların açılmasını gerektiren yüksek gerilme eğilimleri nedeniyle beton yapılar için kompozit donatı kullanılması önerilmez.
Şerit yapılarda olduğu gibi, uzamsal geometriyi düzenlemek için boyuna takviye için kelepçeler kullanılır. Bunlara ek olarak, germe alanları ve diğer zorlu alanlar için dikey çubuk elemanlar monte edilir. Takviye C harfi ile işaretlenmişse, alın bağlantıları kaynakla birleştirilir, diğer durumlarda tel çemberleme yapılır. Hesaplamalar için uzmanları davet etmek mümkün değilse, bunlar Scad Office programında (Arbat aracı) gerçekleştirilebilir. Oluşturulan çerçeve, zemin betonu üzerine kalıba yerleştirilir ve dikey takviye çubukları monte edilir.
Derzlerin doğru şekilde güçlendirilmesi için öneriler SP 63. 13330'da incelenebilir.
Vida kazık sayısının hesaplanması
Bir temel için kazık sayısının hesaplanması, iki parametrenin bilinmesini gerektirir: kalıcı ve geçici göstergelerin toplamından elde edilen temel üzerindeki toplam yük ve bir kazık taşıma kapasitesi. İlk sayıyı ikinciye bölüp sonucu yukarı yuvarlayarak istediğiniz miktarı elde edebilirsiniz. Örneğin binanın yük miktarı 60 ton ve bir elemanın taşıma kapasitesi 3,8 ton ise 60 / 3,8 = 15,8 → 16 kazık gerekecektir. Bununla birlikte, genellikle pratikte, özellikle "rahatsız" topraklarda, birkaçına daha ihtiyacınız olur.
Temel için kazıkların doğru bir şekilde hesaplanması ve çevre çevresinde düzenlenmesi önemlidir. Her bir iç ve dış köşeye ve ayrıca çevreleyen parçaların tüm kesişme ve bağlantı noktalarına bir eleman yerleştirilir. Kazıkların geri kalanı düz bölümlere eşit aralıklarla yerleştirilmiştir. Bitişik destekler arasındaki mesafe 3 m'den fazla olmamalıdır.
Tek bir elemanın taşıma kapasitesini hesaplamak için formül aşağıdaki gibi gösterilebilir: W = (S * R) / knerede W - yük taşıma kapasitesi, S - bıçağın enine kesit alanı, $ - derinleşme alanında hesaplanan toprak direnci (tablo değeri), k Operasyonel marj faktörüdür. İkinci parametre, toprağın yapısını tanımlamanın doğruluğuna bağlıdır. Laboratuarlardaki profesyonel çalışması pahalı bir süreç olduğundan ve özel evlerin yapımında nadiren kullanıldığından, katsayı genellikle 1.5-1.7'ye eşit büyük olarak alınır (uzmanların hizmetlerini bağlarken 1.2-1.3'tür) . Böylece, bu yöndeki tasarruflar, ilgili kazık sayısı artırılarak ödenir.
Bir kazık temeli tasarlarken yaygın hatalar
Genel bir hata, bir konut ve ilgili binalar (barakalar, verandalar vb.) için genel bir hesaplama yapmaktır. Bu yapılamaz, çünkü bu aydınlık odalar tamamen farklı bir stres düzeyine sahiptir. Onlar için proje ayrı olarak derlenir. Aynısı büyük iç nesneler için de geçerlidir - dökme demir kazanlar, sobalar. Bu durumda ayrıca ayrı bir proje hazırlanır ve sitenin ek güçlendirmesi yapılır.
Ayrıca, yığın elemanını geri çeviremezsiniz. Bazen bu manipülasyonu kullanarak yüksekliği ayarlamaya çalışırlar. Eylem zararlıdır, çünkü aynı zamanda zemin gevşer, taşıma kapasitesi azalır ve desteğin çökmesi tehlikesi vardır.
Izgara üzerinde bükerken, takviyeyi ısıtmayın.Elemanları birbirine bağlamak için mandreller, boru bükücüler ve benzeri ekipmanlar kullanılır. Köşeler özel hazırlanmış şemalara göre güçlendirilmiştir. Koruyucu tabakayı ihmal etmeyin ve takviye bileşenlerinin kalıpla temas etmesine izin verin.
Kazıklar kesinlikle dikey olmalıdır. Derinleşme sürecinde, sert bir kayaya yaslanarak biraz bile saptıysa, daha fazla bükemezsiniz. Bu, destek özelliklerinin kaybına yol açar. Kurulum yerinde önceden bir delik kazmaya gerek yoktur. Yığının fonksiyonel özelliklerini koruyabilmesi için toprağa vidalanması gerekir. Desteğin yeterince derine monte edilmemesi tehlikelidir. Ayrıca yaygın gözden kaçanlar, korozyon önleyici işlemin ihmal edilmesini ve toprağın jeolojik analizini içerir.
Kurulum çalışmasından önce, temel üzerindeki toplam yükü doğru bir şekilde hesaplamanız gerekir. Tasarım ve kurulumdaki hatalar, temelin doğru kurulumundan daha pahalı onarımlara ihtiyaç duyulmasına neden olur.
