Yapılar için bir temel seçme sorunu, zorlu jeolojik koşullarda mevcuttur. İnşaat maliyetinin %20'sini üstlenen kazıklı ızgara temelin kullanılması mantıklıdır. Asma çubukların yeraltı kısmı toprağın taşıma kapasitesini arttırır ve yapının güvenilirliğini sağlar. Düşük kaliteli bir temelin yeniden inşası ek yatırımlar gerektirir, bu nedenle uygun tasarım acil bir yöndür.
Kazıklı ızgara temelinin tanımı
Yapı, dengesiz topraklarda binaların inşasında veya büyük boyutlu bir yapının inşası durumunda kullanılır. Taban olarak sivri uçlu kazıklar kullanılır, her biri 2 - 5 tonluk bir kuvvete dayanır.Çubukların üstü, ızgara adı verilen bir kiriş veya levha kayışı ile birleştirilir. Emniyet kemeri, taşıyıcı duvarların altına uygulanır ve evin çevresine yerleştirilir.
Asılı elemanların sayısını belirlemek için, özellikleri gerektiren bir hesaplama yapılır:
- ekipman, insan, kar ve rüzgar yükleri ile binanın ağırlığı;
- şantiyede toprağın teknik göstergeleri.
Izgara, statik kuvvetleri eşit olarak dağıtır ve dikey çubukları yük altında hareket etmeyecek şekilde bağlar. Kazıklar metal veya betonarme yapılır ve bağlantı kirişleri için metal profiller, beton, ahşap bloklar alınır.
Özel konut inşaatında, büyük maliyet kısmı nedeniyle kazıklarda temel ızgarası nadiren kullanılır. Ev bataklık bir alanda veya bataklık kategorisine ait topraklarda inşa ediliyorsa, böyle bir yapının kullanımı haklıdır.
yığın seçimi
Kazığın uzunluğu, çapı yüke, toprak tabakasının direncine bağlıdır ve elemanın toprak donma bölgesinin dışında yer alması için atanır. Kuyunun uzunluğu, sondaj ekipmanının özelliklerine bağlıdır. Izgaranın dibi, teknik bir alt zemin, bodrum, arsa kabartmasının varlığı ile belirlenir.
Kazık temel projesi, mühendislik gelişmelerinin sonuçlarına ve bölgenin sismisitesine ilişkin bilgilere dayanmaktadır. Bir teknoloji seçerken çevresel gereksinimler dikkate alınır ve diğer çözümler için ekonomik seçenekler karşılaştırılır. Hesaplama kuralları, normatif belge SNiP 11.В.1 - 62'de verilmiştir.
Planda kazıklar, daha önce çizimde belirtilen sabit veya değişken bir adımla yerleştirilir. Askı elemanları ve gril, yapının standart göstergeden daha az bir miktarda oturması şartıyla deformasyonlara göre hesaplanır. Yöntem, sağlam bir beton levha olan monolitik bir şerit temelin kurulumundan önce ızgara tabanının karlılığını belirlemenizi sağlar.
Kazık-ızgara temel çeşitleri
Zayıf topraklar, kaba, kayalık tabakalar ve sert killi kayalar olan kararlı toprakta duruncaya kadar çubuğun ucuyla delinir. Dikey palplanşın uzunluğu 20 metreye kadar çıkabilir.
Izgaralı kazıklı temel, özelliklere göre bölünmüştür:
- malzeme - betonarme, ahşap, çelik ve beton seçenekleri vardır;
- toprağa daldırma yöntemi - tahrikli, titreşimli, vidalı olarak sınıflandırılırlar;
- toprak işleme - asılı yapılar, yükü sürtünme kullanarak dağıtır ve payandalar, kuvvetleri doğrudan sabit kayaya aktarır.
Olukların kesiti kare, çokgen, boru şeklindedir. Elemanlar kompozit, tek parça, vidalı, genleşmeli olarak yapılmıştır. Monolitik yapılar içlerinde silindirik bir boşluğa sahiptir, sabit uzunlukta tek parçadır. Prefabrik seçenekler, betonarme bloklardan birleştirilir ve gerekli uzunlukta toplanır.
Yere daldırma yöntemiyle
Tahrik edilen kazıklar, vurmalı ekipman tarafından tahrik edilir. Uç, toprak parçacıklarını yana doğru, derinleşirken yukarı doğru yer değiştirir ve zemine nüfuz eder. Çubuk, batık alanın hacmine eşit toprak hacmini dışarı çıkarır ve ayrıca tabanı sıkıştırır. Şantiyede dizel ve çubuk çekiçler kullanılmaktadır.
Titreşim yöntemi, topraktaki ve batık elemanın yan alanındaki sürtünmeyi azaltır. Darbe yönteminden birkaç kat daha az bir çaba gereklidir. Toprak, gövdesinden 1,5 - 3 kazık çapı kadar sıkıştırılır. Darbe genliği ve kazık kütlesi yardımıyla zemin yapısını kıran elektromekanik titreşimli sürücüler kullanılır.
Otomotiv tesisatları kullanılarak betonarme ve çelik kazıklar için basınçla birlikte vidalama yapılır. Dikey elemanlar, sarmal bıçaklı bir uca, bir namluya, bir kılavuza ve bir uzantıya sahiptir. Temellerin yeniden inşası ve onarımı ile permafrost bölgelerde, kabaran, sulanan topraklarda inşaat için kullanılırlar.
Derinlik derecesine göre
Asılı ızgara, toprağı sıkıştıran bir ortamda çalışır, yükü yanal sürtünme kuvvetini, ucun direncini kullanarak dağıtır. Bu tür elemanlar kararlı bir oluşuma derinleştirilemez ve bu onların dezavantajıdır. Güvenilirlik için, kılavuz parçasının topuk alanı artar ve sahaya daha fazla sayıda eleman yerleştirilir.
Boyuttaki bir artış, temel yapısının maliyetinde bir artışa, emek yoğunluğunda bir artışa yol açar. Büyük bir miktar ağırlık ve ek taslak çekecektir. Askı çubukları arasındaki mesafeyi azaltmak bazen günü kurtarır.
Rafların, kuvveti sıkıştırılamaz katmanlara aktaran bir ucu vardır; bu tür çubuklar yapının büzülmesine yol açmaz. Yüksek bir kesme direnci katsayısına sahip olduklarından, iletişim, boru hatları, demiryolu hatları döşenirken temeli güçlendirmek için raf olukları kullanılır. Şehirde, duvarlar için destek ve ağır ekipmanlı endüstriyel birimlerin inşası için dikilirler.
İnşaat teknolojisi
Kuyular el matkapları ile derinleştirilir, bu sayede 100-200 mm çapında delinir ve uzunluk 1 m mesafe ile sınırlandırılır Motorlu, hidrolik ve elektrikli makineler, sondaj deliğinin yan boyutunu ve geçişin uzunluğunu arttırır. üç metreye kadar. Kazık temeller için ızgaralar, 15-20 cm kalınlığında kum ve kırma taş tabakası gerektirir.
Yatak takımının bileşimine izin verilir:
- ince kırma taş, kum - sırasıyla 1: 2;
- kaba kum, orta fraksiyonlu çakıl - sırasıyla 2: 3.
Düşey rot sayısı hesaplanarak alınır, ancak yoksa tabanın güvenlik payı alınır, kazıklar minimum 1 m basamakla yerleştirilir.Çubukların merkezleri evin eksenleri ile örtüşür. arıza, kazıkların çapı 170 - 400 mm olabilir. Takviye için, 12 mm'den büyük çapa sahip nervürlü takviyeli kaynaklı veya örgü çerçeveler kullanılır. Boyuna çubuklar A-3 sınıfı metalden yapılmalı ve A-1 enine doğrultuda yerleştirilmelidir.
Izgarayı dökme süreci ve aşamaları
Zayıf zeminler ve binaya yanal yükleme durumunda, takviye çıkışlarının sızdırmazlığı ve ızgaranın kazıklarla rijit bağlantısı sağlanır. Uçlar katlanır ve bir örgü teli kullanılarak ızgara çerçevesine bağlanır. Izgara katmanlar halinde dökülür, tek adımda 25 cm'ye kadar betonlanır.Hava kabarcıklarını kütleden çıkarmak için bir elektrikli vibratör kullanılır. Beton 28 gün sonra %100 dayanım kazanır, ancak bundan sonra yüklenir ve bir ızgara yerleştirilir.
Doğru doldurma için adım adım talimatlar:
- kalıbı üçte bir oranında doldurun;
- otomikser borusu, bir kısmı dibe düşecek şekilde yükseltilir;
- sızan kütle, sert bir destek platformu oluşturmak için yere bastırılır;
- bağlantı parçaları, üst kısım boru seviyesinin üzerine çıkmayacak şekilde yerleştirilir;
- ızgara ile birleştirmek için betonun üst kısmına dişli bir çubuk yerleştirilir, eleman 30 cm dışarı çıkar.
Katmanların sıkıştırılması için kalıbın bir ara ile sürekli olarak dökülmesi daha iyidir. Izgara genişliği boyunca bir hendek kazarsanız, kalıba gerek yoktur, doğrudan zemine beton dökülebilir.
Temelin yalıtımı ile ilgili çalışmaların yapılması
Betonarme ızgara, zemin seviyesindeki konumundan bağımsız olarak soğuk bir köprü haline gelir. Yapı, doğrudan üzerine dikilen duvarlardan ısıyı çeker. Yalıtım, bir şerit tabanın yalıtımına benzer şekilde çalışır ve ızgarayı enerji kayıplarından korur.
Ahşap veya metal bir kiriş, evin altında rüzgarla savrulan bir alan bırakır. Evi ısıtmaktan tasarruf etmek için boşluk yalıtımla kapatılır. Kanalizasyon, su temini de bu alana döşenir ve ısı yalıtımı, suyun ve kanalizasyonun donmasına karşı koruma sağlar.
Enkaz ve yapraklar binanın altındaki açık alana girer ve bu da ek temizlik gerektirir. Kapalı ve güzel bir şekilde tamamlanmış alt kısım çekici görünüyor ve cepheyi süslüyor. Bodrum katının yalıtımı, duvarların çevresi boyunca dışarıda izole edilmiş bir kör alan oluşturulmasıyla aynı anda yapılır. Isı yalıtımı seçenekleri bodrum katının yüksekliğine, ızgaranın özelliklerine bağlıdır.
Olası hatalar
Bir ızgara ile kazıkların kurulumunu uzmanlara emanet etmek veya bir çizime göre ve sadece teknik bir hesaplamadan sonra çalışmak daha iyidir. Teknolojinin ihlali, evin çökmesine ve yıkılmasına yol açacaktır.
Tipik hatalar:
- yığını derinleştirirken dikeylik eksikliği;
- vida çubuklarını sıkarken çukurların kullanılması;
- kurulum, kazık sağlam temele değecek, ancak içine 0,2 - 0,3 m girmelidir;
- elemanların yerleştirilmesi için teknik planın ihlali;
- yığının tepesindeki metal kafaları görmezden gelmek;
- yenilerini kurmak için eski yığınlardan delikler kullanmak.
Eğimli çubuklar, temelin taşıma kapasitesini azaltır, zamanla bu tür elemanlar yerden çekilebilir. Kazıklar, zemin yüzeyinden başlayarak zemine yuvarlanmalıdır. Elemanın boşluğu, çekiçlemeden sonra betonlanır ve neme karşı koruyan bir başlık ile sınırlandırılır.
Kazık ızgara temelinin artıları ve eksileri
Cihaz, sağlam bir monolitik levhanın imalatından daha az malzeme gerektirir, herhangi bir derinleşme seçilirken, titrek toprak veya permafrost koşullarında inşa etmek mümkündür. Küçük hacimli hafriyat toprağı, bir ekskavatör kullanımını gerektirmez ve vidalı kazıklar bir matkapla çakılır.
Teknolojik özellikler, yüksek mukavemet özellikleri sergilerken kazıklı temelin maliyetini şerit temel için benzer bir göstergeye düşürmeyi mümkün kılar. Emek yoğunluğunun azaltılması, iş kompleksinin yalıtımla birlikte üç kişiden oluşan bir uzman ekip tarafından gerçekleştirilmesine yol açmaktadır.
Izgaralı bir kazık temelin dezavantajı, bu tür evlerde bodrum veya bodrum inşa etmenin zor olmasıdır. İnşaatları için, alanı sıcak duvarlarla kapatmak için ek bir çalışma seti gereklidir, bu da inşaat maliyetini arttırır.
Teknoloji, çubuğun yanal toprak basıncı altında kırılmasını önlemek için beton bileşenlerin oranına ve bileşen malzemelerin derecelerine tam olarak bağlı olduğunu varsayar.
